7 Rapportering
Hoe kan rapportering worden geïmplementeerd?
De rapportering wordt gewoonlijk met behulp van een of meer van de in dit instrument beschreven systemen uitgevoerd, die een reeks indicatoren opleveren die de evaluatie vergemakkelijken. Internationale richtsnoeren zijn de meest gebruikte.
GRI wordt beschouwd als de meest complete set van indicatoren voor de rapportering van financiële en niet-financiële informatie. Dit rapporteringsmechanisme is echter, net als ISO 26000, gericht op MVO-rapportering. Het begrip materialiteit, dat wordt gebruikt in MVO en met name in GRI-standards, bevordert de contextualisering van de verslaggeving en een evenwicht tussen de belangen van de verslaggevende organisatie en haar belanghebbenden.
Het UNGP Reporting Framework is echter het meest complete kader in overeenstemming met de UNGP voor het rapporteren van mensenrechtenrisico's. Het is gebaseerd op het criterium van markante rechten in plaats van op materialiteit, waarbij de nadruk ligt op de belanghebbenden in plaats van op de organisatie.
Standaardrapportering dient ook als stafmaat om na te gaan waar organisaties goed presteren en waar ze moeten verbeteren.
De Insights from the Reporting Exchange: ESG Reporting Trends (2018) heeft drie elementen geïdentificeerd van een kader dat wordt gebruikt om bepalingen te classificeren en de ontwikkeling van de rapportering te analyseren:
- Verplichte bepalingen die organisaties verplichten te rapporteren of te reageren
- Bepalingen die organisaties verplichten om aan de eisen te voldoen of die uitleggen waarom zij dit niet hebben gedaan; en
- Vrijwillige bepalingen die organisaties niet verplichten om te reageren, maar die de rapportering op vrijwillige basis aanmoedigen.
Rapportering over mensenrechten is meestal op vrijwillige basis, hoewel er steeds meer verplichte vereisten zijn om over deze kwesties te rapporteren. Daarnaast is ook het aantal vrijwillige meldingen door non-profitorganisaties toegenomen en passen internationale normen de bedrijfsrapportering ook steeds meer aan deze organisaties aan.
De Insights from the Reporting Exchange: ESG Reporting Trends (2018) verwijst ook naar manieren om duurzaamheidsprestaties bekend te maken. In dit verslag wordt de nadruk gelegd op een trend die zich ontwikkelt van het behandelen van duurzaamheidsrapportering als een gespecialiseerd systeem, dat hoofdzakelijk bedoeld is om de informatieverschaffing rechtstreeks aan de staat te behandelen, naar een systematischer gebruik van duurzaamheidsrapportering, met inbegrip van de opname van financiële en niet-financiële informatie in het jaar verslag.
